Założycielem fabryki w Żarach był Gustav Otremba to on w 1888 roku zaczyna historię żarskiej porcelany, która w przyszłości będzie władać sercami i umysłami kolekcjonerów. Fabryka nosiła nazwę Gustav Otremba Porzellanfabrik Sorau N.L. Fabryka mieściła się w budynkach w których wcześniej funkcjonowała fabryka gwoździ. Po roku od założenia fabryki do spółki z Gustavem Otrembą przystępuje Franz Bohme. 3 czerwca 1892 roku Otremba odsprzedaje wszystkie udziały swojemu wspólnikowi Franzowi Bohme. Żarska fabryka kilka razy zmieniała nazwę. W 1901 roku nosiła nazwę Porzellanfabrik Sorau N/L G.m.b.H z tą nazwą fabryka będzie funkcjonować do roku 1918. Fabryka w roku 1900 jak wiele innych wytwórni niemieckich przystępuje do Związku Niemieckich Fabryk Porcelany. Związek powstał dzięki jednemu z założycieli fabryki, która jest nam świetnie znana i lubiana a chodzi o Philippa Rosenthala. W roku 1901 wytwórnia zmienia się w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i co ważne w historii fabryki kolejny raz zmienia właściciela. Fabryka przechodzi w ręce syna Franza- Fritza Bohme. W roku 1908 nastąpił kryzys w przemyśle ceramicznym, który miał wpływ również na funkcjonowanie żarskiej fabryki dodatkowo wybuch I Wojny Światowej sprawił, że żarska fabryka wpadła w kłopoty. Braki kadrowe spowodowane poborem do wojska, utrata rynków zbytu, wstrzymanie eksportu porcelany na rynek Amerykański i Europejski zmusił cały przemysł ceramiczny do poszukiwania nowych źródeł finansowania. Współwłaścicielem fabryki zostaje Curtius. To dzięki jego środkom finansowym, które posiadał fabryka miała stanąć na nogi. Kolejny raz fabryka zmienia właściciela następuje to w roku 1918. Curtius, który do tej pory był współwłaścicielem staje się jedynym właścicielem fabryki. Niewiele wiemy o nowym właścicielu fabryki, był znanym żarskim kupcem. Po zakończeniu wojny fabryka była w fatalnym położeniu. 14 października 1918 roku Zarząd podejmuje decyzję o zamknięciu fabryki. Nowy właściciel Curtius szybko znika z historii fabryki. Gothhard Curtius krótko rządził fabryką. Kupił ją w marcu, a w grudniu tego samego roku fabryka przechodzi w ręce Ernsta Carstensa. To nowy lepszy czas dla żarskiej fabryki. Po przejęciu przez koncern fabryka zmienia nazwę na Carstens Porzellanfabrik Sorau N.L. Ernst Carstens kupiec i współwłaściciel koncernu Ernst August Carstens posiadającego 14 fabryk i manufaktur ceramicznych między innymi znanej fabryki porcelany w Reichenbach Żarska fabryka eksportowała swoją porcelanę na rynek Europejski oraz do USA. Początek 1919 roku to przede wszystkim rozbudowa fabryki. Dobudowano nową halę produkcyjną, zmodernizowano budynki które wcześniej służyły fabryce. W roku 1921 dobudowano halę fabryczną w której znalazły się trzy piecie do wypalania porcelany. Wszystkie te zmiany oraz zatrudnianie znakomitych fachowców zaowocowało sukcesem fabryki. 2 października 1923 zapisał się w historii fabryki jako smutny dzień to wtedy zmarł Ernst Carstens. . Po śmierci Ernsta Carstensa fabrykę przejmują spadkobiercy Ernsta jego żona Anna Christine Carstens, która otrzymuje 50% spadku oraz dwaj synowie Walter i Ernst. Synowie Ernsta otrzymują po 25 %. Fabryka będzie teraz nosić nazwę C. & E. Carstens Porzellanfabrik Sorau N.L. Inhaber Ernst Carstens Erben.W roku 1924 fabryka zatrudniała 300 osób, a rok później już 360. Nawet kryzys gospodarczy, który wybuchł w roku 1930 nie powstrzymał fabryki przed zwiększeniem liczy pracowników, która wzrosła do 400 osób. Fabryka w Żarach posiadała własną malarnię, w której zdobiono porcelanę. To dzięki pięknym wzorom nad którymi pracowali znakomici artyści sprawiło, że fabryka odniosła sukces rynkowy w czasie panującego kryzysu. Czas II Wojny Światowej to nadal produkcja wzbogacona o izolatory porcelanowe i elementy dla przemysłu zbrojeniowego. W czasie wojny fabryki zaprzestały zdobienia porcelany złotem, które szło na potrzeby wojska. Złocenia zastąpiono jasnobrązową malaturą. W roku 1943 fabryka przekształca się w spółkę komandytową C.&E. Carstens KG,Porzellanfabrik Sorau N.L. Fabryka w Żarach przestaje istnieć w 1945 zniszczona podczas działań wojennych. Żary zostają zajęte przez wojska sowieckie ,a większość wyposażenia fabryki zostaje wywiezione do ZSRR. W latach 1945-1948 Koncern Carstens stracił wszystkie fabryki, które były w jego posiadaniu. Pierwszą fabryką, którą stracił koncern była fabryka w Żarach. Przez cały okres istnienia fabryki powstało ponad 22000 wzorów i dekoracji. Tutaj kończy się historia Sorau. Z całego kompleksu fabryk pozostał jeden budynek poprodukcyjny i sala wystawowa.
Tekst: Agnieszka Szczęsna i Arek Olak
Sygnatury pochodzą ze strony.
www.s24.porcelainzone.com
www.porcelainzone.com 
Zdjęcia Arek Olak.
1- secesyjne kamienice, naprzeciwko fabryki, w których mieszkali pracownicy
2- pozostałość fabryki  przekształcona w sklep budowlany, 
3 - dawna sala wystawowa, dziś siłownia, 

Kolekcjonerzy Porcelany to nie tylko poważne rozmowy o porcelanie, to również zabawa, konkursy, zagadki.
Pierwszy fotograficzny konkurs grupy Kolekcjonerzy Porcelany wygrała Pani Ela Matusiak.
"Porcelana jest po to żeby jej używać"

Sygnatury Polska.
Baranówka
Chodzież
Tielsch
Ćmielów
Giesche
Horodnica
Jedlina Zdrój Zofiówka
Jaworzyna Śląska Koenigszelt
Korzec
Carl Krister Wałbrzych
Parowa
Sorau
Tomaszów Lubeski
Tułowice
Sygnatury pochodzą z książki Porcelana-znaki wytwórni europejskich Leon Chrościcki. Krajowa Agencja Wydawnicza Warszawa 1974 ISBN83-0303275-5
Sygnatury będą uzupełniane.